Vijf keer is scheepsrecht
Alle 12 boten dobberen wat rond, een ieder kijkt een andere kant uit en samen bestuderen we een 360 graden cirkel. De een kiest er voor een stukje verder te varen. Je weet nooit aan welke tactiek je goed doet. Zenuwachtig bijt ik op mijn nagel… Ja! De scheepsmaat wijst en de vinvis blijkt vlakbij onze dobberende boot omhoog te zijn gekomen. We zitten eerste rang! Terwijl ik een video maak, spiek ik zelf over mijn camera. Ik wil het met eigen ogen zien, niet door een lens! Nadat de vinvis drie maal boven is gekomen, keert de helft van de boten terug naar de haven, blijkbaar is hun tijd om. Maar onze kapitein heeft geen haast. De vierde keer zwaait de vinvis niet met zijn staart, volgens de kapitein een teken dat hij dit keer niet heel diep duikt en snel weer boven komt. “Nog één keer,” zegt hij. En ja hoor, we zien de vinvis voor de vijfde maal boven komen. Al met al hebben we ongeveer een uur bij de walvis gevaren, voordat ook wij terugkeren naar de haven.