Zuid-Afrika reizen - Van Johannesburg naar Kaapstad. Een prachtige reis met veel 'Going Local'.

Frits ik doe dit echt niet!' Met paniekogen kijkt mijn Nynke mij aan op het eerste platform van de Canopytour in Tsitsikamma. Haar hoogtevrees waar ze maanden aan gewerkt heeft, wordt haar even teveel. Even later hangt ze toch aan de kabel op dertig meter hoogte boven de grond en roetst ze naar het eerstvolgende platform. Ook nog voordat ik ga, zodat ik een foto kan maken van haar eerste 'hanging glide'.

 

We zitten midden in een 33 dagen durende reis van Footprint Travel door Zuid Afrika. Een fantastische reis die vanaf Johannesburg, via het Golden Gate National Park en Lesotho, de grote Karoo, Addo National Park, Knysna, Oudtshoorn, de kleine Karoo, Montagu, Hermanus, Stellenbosch, West Coast National Park en de Cederbergen naar Kaapstad leidt. Go local was ons devies en dat hebben we gedaan. In Soweto waar we een kerkdienst bezoeken, maar ook de moderne zwarte hipsters zien in een tuin in het centrum van Joburg, zoals zoveel Zuid Afrikanen het noemen. In Lesotho met 19 jarige Nicky, onze gids in Semonkong, en Eric, onze paardenman, die ons tijdens de ponytrek naar de waterval ook een bezoek aan een Shebeen gunt.

 

Maar ook met Keith, onze biologische citroenenkweker, die 34 jaar geleden als blanke met de zwarte Miso trouwde. Ik begrijp waarom hij dat deed, maar ik begin ook de implicaties te begrijpen als hij vertelt dat zoon Brian zijn zwarte grootouders als 'kleurling' niet kon bezoeken door de Apartheid. In Knysna waar we met brother Zebulon de Rastafarigemeenschap bezoeken, een rustige oase in township Nekkies waar we ook gaan eten bij Elmarie Jonas en haar gezin in hun krakkemikkige huisje in dit township. Maar nog het meest raken we in vervoering bij de bezoeken aan projecten in Kaapstad, waar te midden van het cynische geld verspillende grote stadsleven mensen vechten voor hun kinderen en hun medeburgers. Mama Rosie, die al 24 jaar dagelijks 180 kinderen gratis drie maaltijden per dag geeft maar ook aan veel volwassenen, die slechts een geringe bijdrage in geld of in dienstbaarheid betalen. Of bij Little Angels een daycarecentrum, door vrouwen gerund, waar alleenstaande moeders hun kinderen voor slechts 300 Rand per maand kunnen brengen, zodat ze kunnen werken in de altijd verre stad. Want townships liggen altijd ver van de stad waar het werk is. Soms helemaal in het niks, zodat vervoerskosten een grote hap nemen uit het budget van toch al arme gezinnen. We worden er ook verlegen van en voelen ons helemaal 'te Maxima' bij al die zingende kleintjes.

 

Als voormalig pleegouders worden we het meest geraakt door het project van Brian en Melanie. Als twee kleurlingen, door Mandela's acties in staat gesteld om te studeren, huisvesten zij nu 9 jongeren. Jongeren die anders nooit en te nimmer de kans hadden gekregen om te kunnen studeren, trots op zichzelf te zijn, anderen met hun vrijwilligerswerk te helpen en te excelleren op hun middelbare school en de universiteit. Daarnaast begeleiden zij ook nog een aantal jongeren die nog thuis wonen maar hun steun als leraren nodig hebben.

 

De accommodaties onderweg, die Paulien voor ons geregeld heeft variëren van een oud Engels Manor in super stijl tot een township huisje waar we de badkamer delen met de familie van Mama Noks. Van een verblijf bij Peter in Johannesburg tot ronddavels in Lesotho. Altijd verrassend en nooit teleurstellend.

 

Véél, heel veel mensen hebben we ontmoet en gesproken. Natuurlijk toeristen ook uit Zuid-Afrika maar ook veel Zuid Afrikaanse werkers, zwart, wit, gekleurd en allemaal met hun unieke kijk op wat velen van hen waarschijnlijk het mooiste land op aarde vinden maar waarvan wij zeggen in ieder geval het meest unieke, meest gemengde en vriendelijkste land dat wij kennen. Ondanks alle vooroordelen, die ook wij steeds weer tot onze schande bij onszelf ontdekten, zijn wij Zuid Afrika zoveel mogelijk open en zonder oordeel tegemoet getreden en Zuid -Afrika gaf ons dat in zeer ruime mate terug. Schaterlachend, zingend en dansend. Alles verpakt in haar grandioze natuur. Paulien mogen we nog een keer?

Lees onze avonturen in frininiesinzuidafrika.blogspot.nl