_edited-1.jpg)
De Kaapse keuken is een mix van invloed van de Maleisische keuken op het Nederlandse eten. Bobotie is een van de meest bekende Afrikaanse gerechten en wordt als schotel bereid met gehakt, kerriekruiden, ei, kokosmeel en gehakte noten. Vroeger werd het veelal als restmaaltijd gegeten door de arme boeren, maar tegenwoordig geven steeds meer verschillende culturen in Zuid-Afrika er hun eigen draai aan. Andere voorbeelden zijn chicken pie (hartig taartje met kip en kruiden), bredie (sudderpotje met vlees en kruiden). Een traditioneel toetje is melktert (taart met melk en eieren en soms kaneel erover heen gestrooid) of malva (drilpudding). De Indiërs brachten curies mee, waar weer een kruisbestuiving met de Maleise keuken mee ontstond.
In Durban heerst een sterke Indiase invloed. Men eet hier dan ook veel typische curies met z’n scherpe chilismaak en rood-gele kleur. Het gerecht gaat goed samen met kip, lam of rundvlees. In Bokaap, de kleurrijkste wijk van Kaapstad, vind je de traditionele Cape Malay keuken. Hierin vind je eveneens de Indiase invloeden terug.
Van sommige gerechten valt als Nederlander wel een voorstelling te maken. Potjiekos is bijvoorbeeld laagjes vlees en groente, dat in een driepotige pot boven het vuur langzaam gaar kookt. Roosterkoek is brood dat op de braai (barbecue) wordt gebakken. Skilpadjies daarentegen zijn geen schildpadjes, maar levertjes!
In verband met veelvuldig rondtrekken hadden de Afrikaners (de zogenaamde Voortrekkers) eten nodig dat houdbaar bleef. Hierdoor ontstond het traditionele biltong (gedroogde reepjes gezouten vlees), gedroogd fruit en boerewors (vlees dat langer houdbaar is door gebruik van kruiden en azijn, ook gedroogd).
De zwarte keuken is gebaseerd op maïs, gierst (sorghum) en bonen, op smaak gemaakt kruiden, uiten, pindas en chili. Mealie pap, maïspap, is het meest gegeten voedsel van Zuidelijk Afrika. Het is goedkoop, maar heeft weinig smaak. Het is lekker te maken met een smakelijke stoofpot. En dan is er ook nog invloed uit landen ten noorden in Afrika, zoals Mozambique, waardoor er Portugese gerechten op het menu verschijnen! Ook is de lokale bevolking in Zuid-Afrika dol op vet en verschillende ingewanden, al zal het minder snel op een menu staan dat is gericht op toeristen. Wees gewaarschuwd, het Engelse woord ‘tribe’ betekend maag en vormt een geliefd gerecht!
.jpg)
Maar alle culturen waarderen één ding: de ‘braai’, oftewel de barbecue. Iedereen doet het, van de townships tot in de steden, braaien is vaak, net als bij ons, een sociale gebeurtenis op een picknickplaats of bij iemand thuis. Naast vlees gaat er vaak ook maïskolven en zoete aardappel op de barbecue. Meestal brengen vrienden en familie zelf hun vlees/salade en dranken mee. De man neemt meestal (maar al te graag) de taak op zich om het vlees te braden. Afrikaners zijn echte vleesliefhebbers, liefst eten ze dit voor ontbijt, lunch en diner. En bijvoorkeur in grote porties van 350 tot 500 gram. Een steak van 250 gram wordt een snack of Lady steak genoemd! Aan de kust bij Kaapstad, de Garden Route en de West kust, is ook veel vis op het menu te vinden. In de restaurants worden ook veel vegetarische maaltijden aangeboden.
In toeristische gebieden en steden is de eetgewoonte westers. Echter in meer afgelegen gebieden, kan het zijn dat men met de hand eet. Met je rechterhand maak je een polletje van het basis ingrediënt, maïs of rijst, en dit doop je in de stoofpot of saus. Let op: je gebruikt uitsluitend de rechterhand.
Wordt je uitgenodigd voor een braai bij iemand thuis, dan is het gebruikelijk een fles drank mee te brengen.
In de Zuid-Afrikaanse steden is kraanwater over het algemeen goed. Het behoort volgens zeggen zelfs tot ’s wereld veiligste en schoonste water. Echter in afgelegen gebieden, Lesotho, Swaziland is water uit flessen raadzaam. Het kraanwater kan wel gebruikt worden om de groente in te wassen. Je moet daarom oppassen met rauwe groentes, zoals salades. Een goed alternatief is goed gekookt water: een heerlijk kopje rooibos thee bijvoorbeeld, cafeïne vrije thee met heilzame werking.