Reuzenschildpadden en baby schildpadjes

In het donker liggen we op het strand stil naar de sterrenhemel te kijken. Schildpadden spotten blijkt een inactieve business te zijn. Sterker nog, we zitten zo ver mogelijk van het water af en zijn zo stil en rustig mogelijk. Valt nog niet mee, we hebben zin om er een strandfeestje van te maken. Maar als we dat doen, komen de schildpadden niet het strand op. Ze zijn in staat het eieren leggen een paar dagen uit te stellen. Geen liedjes zingen dus! De parkwachter zit als enige dichterbij het water. De reuze schildpadden moeten zich veilig voelen, anders komen ze niet het strand op om hun eieren te leggen.

 

Vreemd genoeg komen schildpadden terug naar het strand waar ze zelf geboren zijn, om hun eieren te leggen. En dat zijn er nogal wat, te beoordelen aan de nesten vol mini-schildpadjes die we in het opvangcentrum hebben gezien. Als de schildpad haar eieren heeft gelegd, worden ze opgegraven en in het centrum opnieuw begraven, totdat tientallen mini schildpadden naar boven komen wurmen. Na een aantal dagen worden ze in een waterbad gelaten, waar ze ervaren hoe het is om continu te zwemmen. Als ze een dag of 10 zijn en nog geen 10 centimeter groot, worden ze in de oceaan uitgezet. Voor een donatie van een paar euro mag je als toerist zelf ervaren hoe het is om een baby schildpadje uit te zetten in zee.  Om hopelijk over tientallen jaren als een schildpad van zo’n anderhalve meter terug naar dit zelfde strand te komen om haar eitjes te leggen.