Weerzien met een oude bekende in Manado

In Manado, in het noorden van het eiland Sulawesi, spreken we af met Julie. We hebben haar 3 jaar geleden ontmoet in de Molukken. Aan de telefoon belooft ze ons met haar man de omgeving van Manado te laten zien! We spreken af dat ze ons bij het hotel komen ophalen, even is ze stil. “I hope I remember your face!” Dat hopen wij ook!

Gelukkig herkennen we elkaar allemaal nog en we stappen in de auto om het achterland in te rijden. Tot onze verbazing is de hele auto volgestopt met familieleden. Gelukkig hebben veel auto’s twee achterbanken. Een oude tante die goed Engels praat is mee, evenals de buurjongen, waarvan Julie vindt dat hij beter Engels moet leren praten. Uiteraard is hij veel te onwennig om echt met ons te praten, af en toe roept hij een gekke zing uit een popliedje, waarmee hij alle lachers op zijn hand krijgt.

Ze laten ons de waruga’s -oude graftombes- zien, een legendarische waterbron en we bezoeken een indrukwekkende grote geiser. Stoom komt omhoog uit scheuren in de grond. Handige verkopers koken hier eieren en maïskolven in. Deze attractie vindt grif aftrek bij het voornamelijk lokale publiek. Het is weekend en hele families komen hier een dagje uit. Bij warungs –lokale eettentjes- worden saté en maïs op de barbecue geroosterd. Grappig om met een Indonesische familie op stap te zijn en te zien wat zij doen als ze een uitje hebben!

Uiteraard worden we volgestopt met allerlei lokale specialiteiten en mogen we helemaal niets betalen. Als Ferry stiekem iets probeert te betalen, rent Julie vlug achter hem aan om hem tegen te houden. Typisch de Indonesische gastvrijheid. Gelukkig hadden we dit voorzien en we hadden dan ook cadeautjes meegebracht. Onderweg is ons opgevallen dat men vooral lokale lekkernijen als souvenir voor elkaar meeneemt. In de supermarkt hebben we een mandje met allerlei Nederlandse producten gevuld. Speculaas van Verkade, chocoladepoeder van Van Houten, stroopwafels enzovoort. Grappig dat in de Indonesische supermarkt vaak Nederlandse producten terug te vinden zijn! Het gebied rondom Manado is zeer christelijk. Voor Julie heb ik oorbellen in de vorm van een hip bewerkt kruisje uitgezocht. Madonna zou jaloers zijn. Voor de zekerheid laat ik wat winkelmeisjes stemmen tussen verschillende oorbeleln, maar iedereen kiest de mooie kruisjes-oorbellen. En gelukkig is ook Julie helemaal verguld met haar kado! Ze kijkt helemaal verrast: “Hoe wist je dat ik deze mooi vond?”