VIP gasten bij de San

Onze laatste avond organiseert Theresia, een van de lokale vrienden van Ferry, een ‘braai’ (barbecue) voor ons. Iedereen die enigszins belangrijk is in het dorp is er, zoals meneer Geelboy, de hoofdman. Om de beurt houdt iedereen een speech. Ferry wordt uitgebreid bedankt voor zijn inzet toen, voor zijn terugkomst nu, en omdat hij één van hun is en zich niet beter voelt dan de Bushmen. Omdat Theresia altijd de was voor Ferry deed, hebben we gevraagd of ze het nu ook weer wilde doen. Een gouden greep, want Theresia blijkt een wasserette voor Treesleeper Camp te willen starten. Nu zijn wij haar eerste klanten, en dit moet een goed teken zijn voor een succesvolle business. Wederom dank voor Ferry alom!

 

Zittend in een kring onder de bomen, krijg ik het gevoel mee te doen aan een eeuwenoude Afrikaanse traditie van dorp- en vredesoverleg. Het lijkt wel de Verenigde Naties. Een man houdt zijn speech in de lokale kliktaal Hai//om (// zijn kliks), een vrouw vertaald in het Engels voor ons. Weer een ander houdt zijn speech in het Afrikaans, her en der doorspekt met een Engels woord. Soms wordt het woord gericht tot Ferry, vaak komt er een stukje lokale politiek om de hoek kijken. Toch zijn we duidelijk de eregasten. Ik klap en knik druk mee, en doe mijn best een mondje Afrikaans te praten, tegen wie geen Engels kan.

 

Dan word ik totaal verrast doordat Solastika het woord op mij richt en ook mij bedankt voor mijn komst. “Je staat bij dit bezoek rustig in de schaduw van Ferry, die al een oude vriend van ons is. Maar ook jij bent een vriend van ons dorp. En ik wil je laten weten dat ik je heb gezien als een mens met een goed hart.”Het is een prachtige speech. Geïnspireerd door alle speeches besluit ik mee te doen in deze prachtige Afrikaanse traditie en ook een speech te houden. Je wordt tenslotte niet elke dag uitgenodigd bij de Bushmen onder Afrikaanse bomen!