Het enige wat we hoeven te doen is nadenken over wat we willen zien onderweg.

Monique - 26-08-2019

Cijfer voor deze reis: 9 van 10

Rondreis Java en Bali, zomer 2019

Op de fiets naar de Borobudur

De Borobudur! Onze eerste kennismaking met Indonesië, Java. ’s Ochtends vroeg in het donker, gaan we op de fiets (zonder licht!) over kleine weggetjes naar de Borobudur. Onze begeleider, een aardige jongen van onze accommodatie, zet ons af bij de ingang en met een zaklamp in de hand begeven wij ons richting het monumentale bouwwerk. De zaklamp is hard nodig om de weg naar boven te vinden want het is pikdonker. We willen de befaamde zonsopgang zien. En we zijn niet de enige, maar dat wisten we al. Ondanks bewolking en drommen mensen is het een magische ervaring! Langzaam doemt het landschap op uit de mistflarden. En ook de beroemde boeddhistische tempel wordt zichtbaar. Prachtig! Magisch! Veel reliëfs over het leven van Boeddha, en bovenop talloze stoepa’s die Boeddhabeelden herbergen. Onze accommodatie is ook een aangename verrassing. Acht losse bungalows, midden in de rijstvelden met uitzicht op, in de verte, het topje van de Borobudur.

Auto met chauffeur op Java

Na het beklimmen van de Borobudur worden we opgehaald door taxi met chauffeur. Prima geregeld, en achteraf kan ik zeggen dat alle vervoer uitstekend geregeld was. Altijd komen de taxi’s op tijd, de ene chauffeur spreekt beter Engels dan de andere, maar allemaal zijn ze erg vriendelijk en behulpzaam en rijden ze goed. Van tevoren spreken we af waar we willen stoppen onderweg en wat we willen zien. Dat geeft een heel ontspannen en zorgeloos vakantiegevoel. Het enige wat we hoeven te doen is nadenken over wat we willen zien onderweg.

Scootertocht in Yogyakarta

Yogyakarta is een leuke levendige stad. Maar hoe zit het nu met de islam daar? Dat vroegen wij ons van tevoren af, na verschillende berichten over de islamisering op Java. Inderdaad, alom tegenwoordig de oproep tot gebed vanuit de moskeeën. Meisjes en vrouwen met hoofddoek. In de drukke hoofdstraat, Malioboro, geen alcohol. Maar de sfeer is losjes. De jonge vrouwen spreken goed Engels, zijn spraakzaam, geïnteresseerd en goedlachs. We ondervinden dat ‘aan den lijve’ tijdens onze culinaire toer. Echt een aanrader. Achterop de scooter bij een gehoofddoekt meisje dat behendig door de straatjes scheurt. We stoppen bij verschillende (streetfood)tentjes en proeven gado gado, gudeg, gemberthee, en andere lekkernijen. Hun uitleg (in het Engels) is informatief en doorspekt met leuke weetjes. In de buurt van ons hotel in de wijk Prawirotaman zijn volop restaurants en barretjes waar je een Bintang kunt drinken of een cocktail. Ook opvallend veel hippe tentjes met biologisch, vegetarisch, en veganistisch aanbod.

Het verkeer is chaotisch. Auto’s, scooters, zo nu en dan een becak krioelen door elkaar. Het lijkt van alle kanten te komen. Als je over wilt steken moet je echt op een gegeven moment gáán! Anders sta je er morgen nog. Op onze vraag aan de taxichauffeur hoe het gesteld is met de verkeersregels antwoordt hij met een glimlach: “Ach, die zijn er niet. Maar we hebben respect voor elkaar.” We hebben, gelukkig, geen enkel ongeluk gezien.

Trein naar Malang

We gaan met de trein van Yogyakarta naar Malang. Een treinreis van een uur of acht. Het landschap was minder indrukwekkend dan ik had verwacht, maar de reis is relaxed en comfortabel. De nalatenschap van de Nederlanders is in Malang nog steeds te zien in de brede lanen vele parken en koloniale huizen in de stad. We bezoeken het gemeentehuis en een middelbare school. Bij allebei worden we uitgenodigd om het gebouw van binnen te bekijken. Zo kunnen we plaatsnemen achter de raadstafel en achter het spreekgestoelte. In de gang hangen foto’s van vier Nederlandse burgemeesters. In de school krijgen we een rondleiding terwijl de leerlingen op het binnenplein marcheren. Dit blijkt te maken te hebben met de naderende Onafhankelijksdag op 17 augustus. En inderdaad, vaak zien we, ook onderweg midden op straat, schoolkinderen in colonne marcheren. Het ziet er best militaristisch en streng uit maar de kinderen ginnegappen en giechelen. Het lijkt erop of ze best lol hebben. Natuurlijk drinken we wat bij Toko Oen (Bintang, gewoon bier hoor!) en verbazen ons over het Nederlands in de zaak: Welkom in Malang. Toko “Oen” die sinds 1930 aan de gasten gezelligheid geeft. Die Nederlanders hebben het hier goed gehad zo te zien. We eten in restaurant Melati, gevestigd in een waanzinnig hotel Tugu Park. Het interieur is prachtig en het hotel is enorm uitgebreid. Je valt van de ene verbazing in de andere. Zeker even binnenlopen! De vogeltjesmarkt is discutabel…niet iedereen zal dit kunnen waarderen. Naast heel veel vogeltjes in heel veel kooitjes, zie je ook puppy’s, kittens, aapjes en zelfs vleermuizen in kleine kooitjes. Exotisch maar ook zielig….

Op korte afstand van het centrum liggen twee stadswijken waar de bewoners de huizen en muren in vrolijke kleuren hebben geverfd. Vanuit de trein heb je deze wijken al kunnen zien liggen. Oorspronkelijk een soort sloppenwijken, maar nu een fantastische kleurrijke bezienswaardigheid. Je betaalt een kleine toegangsprijs, maar je gaat niet in een museum in. Het is een echte wijk met echte mensen. Die een beetje verdienen aan hun fraaie wijk.

Jeeptocht naar Bromo

Vanuit Malang rijden we in een jeep naar de Bromo vulkaan. We staan achterop de jeep in de laadbak. Heel veilig want er zit een soort kooi omheen. We rijden door een zwarte vlakte vulkanisch zand en stof is werkelijk overal. Een mondkapje of doek is onontbeerlijk. Maar wat een prachtige rit, hobbelend en zigzaggend met de wind en het zand door je haren en met de Bromo steeds in zicht. De klim naar de krater is stevig. Je kunt een bosje bloemen kopen en volgens een gebruik in de krater gooien. Voor geluk, geloof ik. Nietig en klein voel je je, aan de rand van de krater. De wanden zijn heel steil en je kunt er dichtbij komen. Uit de diepte kringelt witte rook omhoog. Wat speelt er zich daar allemaal af, in het binnenste van de aarde. Als je om je heen kijkt zie je indrukwekkende lavahellingen en rotspartijen. Machtige natuur!

De accommodatie ligt aan de rand van de krater en je hebt prachtig zicht op de berg en de krater. De zonsondergang is adembenemend en de zonsopkomst zo mogelijk nog meer. Langzaam zie je de bergtop oprijzen uit de nevelen. Het heeft bijna iets buitenaards, zoals ik me een maanlandschap voorstel. Hier word je echt even stil van. Nog even een waarschuwing: je wordt continu en tot vervelens toe lastig gevallen door vriendelijk lachende mannetjes die je ijsmutsen en wanten proberen te verkopen. Ook scootertjes scheuren af en aan, als zoemende horzels, om je naar de vulkaan te brengen.

Met de veerboot naar Bali

Via Kalibaru, waar we een koffie- en rijstplantage bezoeken, reizen we richting Bali. In de haven van Ketapang gaan we aan boord van een veerboot en arriveren we al gauw op Bali, in Lovina. De eerste indruk van Bali is dat het heel anders is dan Java. Hier nauwelijks moskeeën en oproep tot gebed. Wel overal altaren. Werkelijk iedereen heeft er een op het erf staan. Automobilisten hebben een klein mandje van gevlochten palmblad op het dashboard liggen, met daarin bloemen en een paar korrels rijst. Bali is toeristischer dan Java, maar aan de noordkust tref je nog wel vrijwel lege stranden. je kunt er goed snorkelen en het lijkt werkelijk of je in een aquarium zwemt. Overal gekleurde visjes in allerlei soorten en maten om je heen. Je wordt wel vaak lastig gevallen door mensen die je wat proberen te verkopen. Voor veel te veel geld, dus goed afdingen! Ook kinderen die armbandjes verkopen zodat ze naar school kunnen. Zeggen ze. Eten en drinken, ook alcohol, kun je overal. Hier geen streetfood tentjes, maar warungs. Soto ajam was mijn favoriet! Plekken waar je een Balinese massage kunt krijgen zijn er ook volop. Daar heb ik goed gebruik van gemaakt. Heerlijk! En niet duur...

Wandelen door rijstvelden

En wat een, letterlijk, schitterende rijstvelden op Bali. De terrassen liggen te glinsteren in de zon. je kunt er prachtig wandelen, al moet je soms balanceren over de smalle dijkjes. In Amed en Padangbai hebben we genoten van luxe, zeer sfeervolle verblijven. Aan zee of uitkijkend op zee. Heerlijke bedden met klamboes (romantisch!) en bad en wc buiten. In Amed loop je zo vanaf je huisje de zee in en kon je ook nog prima zwemmen in het zwembad. Vanuit Blue Lagoon in Padangbai heb je vanuit je fantastische bungalow uitzicht op de oceaan en ook hier een fijn zwembad.

Fietsen bij Ubud

Ubud tenslotte is leuk om even te verblijven. Het is een levendig stadje maar wel behoorlijk toeristisch. Veel restaurants en bars, een heel drukke markt, winkeltjes. Een aanrader is om hier door de rijstvelden te wandelen en een fietstocht te maken. Je komt dan door allerlei dorpjes waar kinderen je toejuichen en tegen je hand willen slaan. De omgeving is prachtig. De combinatie Java-Bali is een goede. Een mooie mix van interessante bezienswaardigheden, cultuur en natuur, en ontspanning. ik zou zo terug willen!

We hebben een fantastische reis gehad. Wat een prachtig land! De accommodaties waren top! Organisatie was 100% in orde.