Indonesië reizen - Onze Bali reis: In de top twee van beste vakanties ever!

Ubud is een toeristisch dorp, maar dat is niet echt een nadeel. We drinken een heuse cappuccino aan Monkey Road, op een soort overdekt hippieterras met kussens op de grond. Op de markt zien we piepkleine hokjes volgestouwd met sarongs, sjaals, houtsnijwerk en sieraden. Veelal mooie spullen.  Afdingen blijkt toch weer een hele kunst. Rondom de markttempel zijn vrouwen druk bezig offermandjes te maken. De mandjes zijn gemaakt van bladeren en gevuld met dingen die de Hindoegod blijkbaar gelukkig maken: rijst, koekjes, bloemetjes, snoepjes (met verpakking, zou god die eraf kunnen peuteren?), stukjes brood en zelfs sigaretten.

 

Onderweg van Ubud naar Pemuteran gaan we naar een tempel die in de zee ligt, Tanah Lot. Volgens de reisgidsen is deze tempel bij zonsondergang zo mooi dat je de hordes toeristen erbij voor lief neemt. Het is er inderdaad prachtig. De tempel zien we alleen van afstand, maar het hele plaatje is het al waard om te zien. Metershoge golven die tegen de in zee lopende rotsen beuken, met daarboven een stralende zon.

 

In Pemuteran belanden we in een soort aards paradijs. Een bungalowtje voor ons alleen, middenin een prachtige tuin, terrasje ervoor en overal zijn bloemetjes neergelegd. Vissersbootjes dobberen in het water, het zwarte lavazand en de heldere zee, hoe luxe willen we het hebben. De kippen die op het strand wonen blijken van vissersgezinnen te zijn die hier op het strand wonen. Hutjes, waslijnen, spelende kinderen, dit alles tussen twee sjieke resorts. Heel apart.

 

Menjangen eiland, bij Pemuteran, is een klein eilandje waar we gaan snorkelen. Het is even oefenen, ademen door het pijpje van de duikbril, maar het went snel. En wat we dan zien overtreft alle verwachtingen. Vissen in de meest mooie kleuren zwemmen vlak voor onze duikbril langs. Schooltjes met maanvissen, overvolle klasjes met neontetra's, het buitenbeentje de clownsvis en zelfs mevrouw de directeur met haar pinnige pijlneus, ze zwemmen alle te midden van de vele andere naamloze maar vooral prachtig gekleurde en gevormde vissen. Adembenemend. Alle vissen die we in Burger's Ocean achter het glas hebben bewonderd, daar zwemmen we nu zelf tussendoor.

 

Het fietsen met de jongeren in Pemuteran is een geweldige ervaring. Fietsen langs de achteraf paadjes van het dorp. Wat een fantastische jongen is de gids. Vanuit Sidemen gaan we koken bij een Balinese familie thuis: zo gastvrij! We maken zelfs een massacrematie mee in het dorp en blijven tot laat. Dit is de meest bijzondere dag van de hele reis. Vanuit Sidemen worden we opgehaald voor de rit naar Amed. We lunchen met de chauffeur samen in een lokale warung. Hierna naar het waterpaleis, een paleistuin vol prachtige vijvers, waterspuwers en planten.

 

Op Gili Meno worden we met de boot voor het hotel afgezet. Wij springen in het water voor het toetje van deze geweldige Bali reis, het bountyeiland voor de kust van Lombok. We krijgen een huisje met drie bedden, erg donker van binnen, knalgroene gordijnen en een badkamer bestaand uit een wc, koude douche en wastafel. Op ons balkon staan twee stoelen en een tafeltje. De airco doet erg zijn best, maar werkt niet geweldig. Het muskietennet om het bed wil niet dicht, maar wat maakt het allemaal uit. Dit is Lombok, hier zijn de normen weer anders als op Bali!

 

En het rif ligt inderdaad voor de deur: de koralen, de visjes, zo van je handdoek af en snorkelen maar. Op het strand grote stukken afgebroken koraal; sommige lijken op hersenen. We gaan met de glasbodemboot het eiland rond. De eerste snorkelplek is meteen het spectaculairst: bij de eerste blik in het water zien we een hele grote waterschildpad. Wat een pracht gezicht! Ik zwem een stukje met het beest mee en duik om hem nog beter te bekijken. Zo groot! Dit zie je toch echt alleen maar op tv, onvoorstelbaar om er nu naast te zwemmen!

 

's Middags lopen we het hele eiland rond. We zien diverse warungs, vaak behorend bij hotels. Geen van de hotels ziet er echt goed uit, geen luxe resorts hier. Wel allemaal bestaand uit losse huisjes.

 

We eindigen in een prachtig resort in Sanur, een plaats aan de kust vlakbij het vliegveld. Wat een zalige luxe na Gili Meno! Op het strand zitten Balinese vrouwen met een soort glazen plantenkasjes waaruit ze etenswaren als nasi of maïs verkopen. Jongens laten vliegers op en meisjes en vrouwen lijken iets te zoeken in het lage water.

 

We zijn weer thuis. Einde van een geweldige supergoed georganiseerde vakantie, waarin we prachtige dingen hebben gezien, maar waar ook heerlijke rustmomenten ingebouwd waren. Deze vakantie staat in de top twee van beste vakanties ever!